Ulica Podmurna
Podmurna jest najdłuższą ulicą toruńskiej starówki i jedna z najstarszych. Zaczyna się przy Bulwarze Filadelfijskim, a kończy przy Urzędzie Miasta. Pochodzenie nazwy związane jest z domostwami usytuowanymi przy murach miejski separujących Stary i Nowy Toruń. Spacerując od strony Wisły napotkamy najstarszą toruńską basztę z XIII stulecia- Wartownię, po drodze mijać będziemy liczne zabytkowe spichlerze.
Warta uwagi jest kolejna baszta – Monstrancja, wybudowana w początkach powstawania Torunia, ale swój obecny ośmioboczny kształt zyskała ok. XV w. Określenie “monstrancja” zawdzięcza dekoracji wieńczącej dach budowli, którą jest charakterystyczny fragment naczynia liturgicznego.
Za skrzyżowaniem z Ulicą Most Pauliński i Ulicą Szewską znajduje się wyjątkowy fragment dawnych toruńskich murów, gdzie zobaczyć można postaci mieszczan oraz krzyżaków. Figurki te nie są przypadkowe, można je odnaleźć na obrazie “Pasja Chrystusa”, który obecnie znajduje się w Kościele św. Jakuba i św. Filipa, zlokalizowanym przy Rynku Nowomiejskim.
Na ulicy Podmurnej 93 zlokalizowana jest Fundacja gen. Elżbiety Zawackiej – Archiwum i Muzeum Pomorskie Armii Krajowej i Wojskowej Służby Polek, przed którą znajduje się pomnik jej założycielki, właśnie gen. E. Zawackiej. Na ten temat więcej w ciekawostkach.
Baszta Koci Łeb to kolejny element dawnych wewnętrznych murów miejskich Torunia, pamiętający czasy średniowiecza. Dawniej była zakończeniem Ulicy Podmurnej. Nazwa jej związana jest z legendą o dzielnym kocie, który razem z mieszczanami bronił miasta przed szwedzkim najazdem.
Na końcu ulicy Podmurnej znajduje się główny gmach Urzędu Miasta Torunia, który wybudowano na początku XX stulecia. Warto zwrócić uwagę na mur budynku własnie od strony ulicy Podmurnej, ponieważ znajdują się na nim tablice miast partnerskich Torunia.
Ciekawostka:
GEN. PROF. DR HAB. Elżbieta Zawacka, pseudonim “Zo” urodziła się w Toruniu 19.03.1909 r. Z wykształcenia była matematykiem, a przed wybuchem II wojny światowej była nauczycielką i zajmowała się wojskowym przysposobieniem kobiet. W czasie wojennej zawieruch zaangażowała się w działalność konspiracyjną. Współcześnie często jest określana polskim James’em Bond’em w spódnicy, ponieważ ponad 100 razy przekraczała granicę okupowanej Polski. Jedyna kobieta cichociemna. Brała również udział w Powstaniu Warszawskim. Po zakończeniu działań wojennych w latach 50 przez kilka lat była więziona przez UB. Następnie wróciła do zawodu i pracowała w szkołach w Sierpcu i Toruniu, niestety wciąż prześladowana. Międzyczasie sama podwyższała swoje kwalifikacje. W połowie lat 60 obroniła pracę doktorską w dziedzinie nauk humanistycznych, a następnie pracowała jako adiunkt. Na początku lat 70 udało jej się uzyskać habilitację i została docentem andragogiki na Uniwersytecie w Gdańsku. Pracowała też na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Tytuł profesorski otrzymała w połowie lat 90. Intensywnie działała na rzecz pamięci Armii Krajowe. Była jednym z założycieli Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, po za tym to właśnie z jej inicjatywy utworzono Fundację “Archiwum Pomorskiego AK” w Toruniu. Zmarła w wieku 99 lat 10.01.2009 r. Obecnie fundacja przez nią założona nosi nazwę “Fundacja Generał Elżbiety Zawackiej” (www.zawacka.pl).