PROCEDURY OCHRONY DZIECI DLA FIRMY

Zwiedzaj Toruń Katarzyna Pufal, ul. Bażyńskich 8/33, 87-100 Toruń, NIP: 7671595840

Preambuła

Mając na uwadze treść wytycznych Organizacji Narodów Zjednoczonych w zakresie

biznesu i praw człowieka oraz Ustawy o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich z dn. 13 maja 2016 r. (Dz.U. 2016 poz. 862) dalej zwaną “Ustawą”.

Wprowadza się następujące Standardy Ochrony Małoletnich w naszej firmie.

  1. Zwiedzaj Toruń Katarzyna Pufal prowadzi swoją działalność operacyjną z poszanowaniem praw człowieka, w szczególności praw dzieci jako osób szczególnie wrażliwych na krzywdzenie.
  1. Zwiedzaj Toruń Katarzyna Pufal uznaje swoją rolę w prowadzeniu biznesu społecznie odpowiedzialnego i promowaniu pożądanych postaw społecznych.

Na podstawie przepisów Ustawy o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich z dn. 13 maja 2016 r. (Dz. U. 2016 poz. 862)

Zwiedzaj Toruń Katarzyna Pufal wprowadza następujące standardy ochrony małoletnich, dalej zwane “SOM”.

Definicje pojęć użyte w niniejszym dokumencie:

Organizator – oznacza Zwiedzaj Toruń Katarzyna Pufal, ul. Bażyńskich 8/33, 87-100 Toruń,

Przewodnik – osoba wykonująca obowiązki przewidziane Ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych (Dz. U. 2007 Nr 50 poz. 331)

Opiekun – oznacza osobę sprawującą podczas wycieczki opiekę nad nieletnim na podstawie przepisów Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego lub Ustawy o Oświacie.

Będzie to zatem faktyczny opiekun prawny nieletniego albo opiekun wyznaczony z ramienia placówki oświatowej zlecającej organizację wyjazdu.

SOM – standardy ochrony małoletnich

Pracownik lub personel – każda osoba przyjęta do wykonywania obowiązków wymienionych w pkt. 1 Działu 1. SOM, w tym osoba zatrudniona w oparciu o umowę cywilnoprawną, praktykant, stażysta i wolontariusz, niezależnie od obywatelstwa i wieku tej osoby.

Dział 1. SOM. Zatrudnianie

W obszarze zatrudniania osób do pracy z dziećmi ustala się, iż:

 

  1. Każdy pracownik zatrudniany przez Organizatora do prac związanych z edukacją dzieci sprawdzany jest w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym. Sprawdzenie osoby w Rejestrze odbywa się poprzez wydruk do pliku pdf wyników wyszukiwania osoby w Rejestrze z dostępem ograniczonym.
  2. Wszyscy pracownicy zatrudnieni do pracy z dziećmi przed nawiązaniem stosunku pracy przedstawiają zaświadczenie z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności w zakresie przewidzianym przepisami Ustawy.
  3. Podczas zatrudniania pracowników będących obcokrajowcami obowiązują przepisy Ustawy.
  4. Wzory dokumentów obowiązujących w procedurze przewidzianej niniejszym działem stanowią Załącznik nr. 3 do SOM.

W zakresie wypełnienia Art. 22c. Ustawy ustala się jak niżej:

Ad. art. 22c pkt. 1. zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnim a personelem organizatora, a w szczególności zachowania niedozwolone wobec małoletnich określa załącznik nr 1 do niniejszych SOM;

Ad. art. 22c pkt. 2. zasady i procedurę podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego oraz Ad. art. 22c pkt. 3. procedury i osoby odpowiedzialne za składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia

przestępstwa na szkodę małoletniego; określa załącznik nr 2 do niniejszych SOM,

Ad. art. 22c pkt. 4. zasady przeglądu i aktualizacji standardów;

Przegląd i aktualizacja wprowadzonych SOM następuję maksymalnie co 2 lata i ma formę sprawozdania pisemnego. Organem odpowiedzialnym za sporządzenie sprawozdania jest właściciel firmy.

Ad. art. 22c pkt. 5. zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej za przygotowanie pracowników organizatora do stosowania SOM, zasady przygotowania pracowników do ich stosowania oraz sposób dokumentowania tej czynności;

Przygotowanie personelu do stosowania niniejszych standardów spoczywa na właścicielu firmy. W zakres procesu przygotowania wchodzi zapoznanie z wewnętrznymi Standardami Ochrony Małoletnich. Zapoznanie dokumentuje się poprzez złożenie oświadczenia przez pracownika.

Ad. art. 22c pkt. 6. zasady i sposób udostępniania rodzicom albo opiekunom prawnym lub faktycznym oraz małoletnim standardów do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania;

Standardy Ochrony Małoletnich Organizatora publikowane są na stronie internetowej w wersji pełnej oraz skróconej przeznaczonej dla małoletnich. Obydwie wersje są dostępne również w siedzibie Organizatora.

 

Ad. art. 22c pkt. 7. osoby odpowiedzialne za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu i udzielenie mu wsparcia;

Za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu oraz udzielenie mu wsparcia odpowiedzialny jest w pierwszej kolejności przewodnik wycieczki lub reprezentant Organizatora pod numerem telefonu: 600 638 077. Za przebieg procedury odpowiada właściciel firmy.

Ad. art. 22c pkt. 8. sposób dokumentowania i zasady przechowywania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru małoletniego.

Zgłoszone przez pracowników incydenty lub zdarzenia zagrażające dobru małoletniego wpisywane są do rejestru zdarzeń prowadzonego w formie online. Za prowadzenie rejestru zdarzeń odpowiedzialny jest właściciel firmy.

 

Niniejsze SOM wchodzą w życie z dn. 20.02.2024.

 

Załącznik nr. 1. do SOM.

Zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnim a personelem, zachowania niedozwolone wobec małoletnich Naczelną zasadą wszystkich czynności podejmowanych przez personel jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Personel traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego godność i potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przemocy wobec dziecka w jakiejkolwiek formie. Zasady bezpiecznych relacji personelu z dziećmi obowiązują̨ wszystkich pracowników, stażystów i wolontariuszy. Znajomość i zaakceptowanie zasad potwierdza się, podpisując oświadczenie. 

Relacje personelu z dziećmi:

Jesteś zobowiązany(-a) do utrzymywania profesjonalnej relacji z dziećmi i każdorazowego rozważenia, czy twoja reakcja, komunikat bądź działanie wobec dziecka są adekwatne do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe wobec innych dzieci. Działaj w sposób otwarty i przejrzysty dla innych, aby zminimalizować ryzyko błędnej interpretacji twojego zachowania.

 

Komunikacja z dziećmi:

W komunikacji z dziećmi zachowuj cierpliwość i szacunek. Słuchaj uważnie dzieci i udzielaj im odpowiedzi adekwatnych do ich wieku i danej sytuacji.

Nie wolno ci zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać dziecka. Nie wolno ci krzyczeć na dziecko w sytuacji innej niż wynikająca z zagrożenia bezpieczeństwa dziecka lub innych dzieci. Nie wolno ci ujawniać informacji wrażliwych dotyczących dziecka wobec osób nieuprawnionych, w tym wobec innych dzieci. Obejmuje to wizerunek dziecka, informacje o jego sytuacji rodzinnej, ekonomicznej, medycznej, opiekuńczej i prawnej. Podejmując decyzje dotyczące dziecka, poinformuj je o tym i staraj się brać pod uwagę jego oczekiwania.

Szanuj prawo dziecka do prywatności. Jeśli konieczne jest odstąpienie od zasady poufności, aby chronić dziecko, wyjaśnij mu to najszybciej, jak to możliwe. Jeśli pojawi się konieczność, porozmawiania z dzieckiem na osobności poproś opiekuna z ramienia Klienta o obecność. Jeśli sytuacja wymaga natychmiastowej rozmowy a opiekuna nie ma w pobliżu zadbaj, aby być w zasięgu wzroku innych uczestników wycieczki.

Nie wolno ci zachowywać się w obecności dzieci w sposób niestosowny. Obejmuje to używanie wulgarnych słów, gestów i żartów, czynienie obraźliwych uwag, nawiązywanie w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej oraz wykorzystywanie wobec dziecka relacji władzy lub przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby).

 

Działania z dziećmi:

Doceniaj i szanuj wkład dzieci w podejmowane działania, aktywnie je angażuj i traktuj równo bez względu na ich płeć, orientację seksualną, sprawność/niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd. Unikaj faworyzowania dzieci.

Nie wolno ci nawiązywać z dzieckiem jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych ani składać mu propozycji o nieodpowiednim charakterze. Obejmuje to także seksualne komentarze, żarty, gesty oraz udostępnianie dzieciom treści erotycznych i pornograficznych, bez względu na ich formę. Nie wolno ci utrwalać wizerunku dziecka (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) dla potrzeb prywatnych. Dotyczy to także umożliwienia osobom trzecim utrwalenia wizerunków dzieci, jeśli nie uzyskano zgód rodziców/opiekunów prawnych orazsamych dzieci. Nie wolno ci proponować dzieciom alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji, jak również używać ich w obecności dzieci.

 

Kontakt fizyczny z dziećmi:

Każde przemocowe działanie wobec dziecka jest niedopuszczalne. Istnieją jednak sytuacje, w których fizyczny kontakt z dzieckiem może spełniać zasady bezpiecznego kontaktu np. być odpowiedzią na potrzeby dziecka w danym momencie. Nie można jednak wyznaczyć uniwersalnej stosowności każdego takiego kontaktu fizycznego, ponieważ zachowanie odpowiednie wobec jednego dziecka może być nieodpowiednie wobec innego. Kieruj się zawsze swoim profesjonalnym osądem, słuchając, obserwując i odnotowując reakcję dziecka i zachowując świadomość, że nawet przy twoich dobrych intencjach taki kontakt może być błędnie zinterpretowany przez dziecko lub osoby trzecie.

Nie wolno ci bić, szturchać, popychać ani w jakikolwiek sposób naruszać integralności fizycznej dziecka. Nigdy nie dotykaj dziecka w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny. Zawsze bądź przygotowany na wyjaśnienie swoich działań.

Nie angażuj się w takie aktywności, jak: łaskotanie, udawane walki z dziećmi czy brutalne zabawy fizyczne. Zachowaj szczególną ostrożność wobec dzieci, które doświadczyły nadużycia i krzywdzenia, w tym seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania. Takie doświadczenia mogą czasem sprawić, że dziecko będzie dążyć do nawiązania niestosownych bądź nieadekwatnych fizycznych kontaktów z dorosłymi. W takich sytuacjach powinieneś reagować z wyczuciem, jednak stanowczo i pomóc dziecku zrozumieć znaczenie osobistych granic. Kontakt fizyczny o ile będzie miał miejsce z dzieckiem nigdy nie może być niejawny bądź ukrywany, wiązać się z jakąkolwiek gratyfikacją ani wynikać z relacji władzy. Jeśli będziesz świadkiem jakiegokolwiek z wyżej opisanych zachowań i/lub sytuacji ze strony innych dorosłych lub dzieci, zawsze poinformuj o tym osobę odpowiedzialną i/lub postępuj zgodnie z obowiązującą procedurą interwencji. 

 

Kontakty poza godzinami pracy:

Co do zasady kontakt z dziećmi powinien odbywać się wyłącznie w godzinach pracy 

i dotyczyć celów opiekuńczych przewidzianych zleceniem oraz edukacyjnych. Nie wolno ci zapraszać dzieci do swojego miejsca zamieszkania ani spotykać się z nimi poza godzinami pracy. Obejmuje to także kontakty z dziećmi poprzez prywatne kanały komunikacji (prywatny telefon, e-mail, komunikatory, profile w mediach społecznościowych). Jeśli zachodzi taka konieczność, właściwą formą komunikacji z dziećmi i ich rodzicami lub opiekunami poza godzinami pracy są kanały służbowe (e-mail, telefon służbowy), o ile zostały Ci udostępnione. Jeśli zachodzi konieczność spotkania z dziećmi poza godzinami pracy rodzice/opiekunowie prawni dzieci muszą wyrazić zgodę na taki kontakt. Utrzymywanie relacji towarzyskich lub rodzinnych (jeśli dzieci i rodzice/opiekunowie dzieci są osobami bliskimi wobec pracownika) wymaga zachowania poufności wszystkich informacji dotyczących innych dzieci, ich rodziców oraz opiekunów.

 

Bezpieczeństwo online:

Bądź świadom cyfrowych zagrożeń i ryzyka wynikającego z rejestrowania twojej prywatnej aktywności w sieci przez aplikacje i algorytmy, ale także twoich własnych działań w internecie. Dotyczy to lajkowania określonych stron, korzystania z aplikacji randkowych, na których możesz spotkać uczestników imprez turystycznych, obserwowania określonych osób/stron w mediach społecznościowych i ustawień prywatności kont, z których korzystasz. Jeśli twój profil jest publicznie dostępny, dzieci i ich rodzice/opiekunowie będą mieć wgląd w twoją cyfrową aktywność. Nie wolno ci nawiązywać kontaktów z małoletnimi uczestnikami imprez turystycznych poprzez przyjmowanie bądź wysyłanie zaproszeń w mediach społecznościowych.

 

Załącznik nr 2. Procedura w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka.

  1. Zawsze, kiedy jest to możliwe, należy dokonywać identyfikacji dziecka i jego/jej relacji z osobą dorosłą, z którą przebywa na imprezie turystycznej.
  2. W sytuacjach nietypowych i/lub podejrzanych, wskazujących na możliwe ryzyko krzywdzenia dziecka, identyfikacja jest obowiązkowo przeprowadzana

przez przewodnika wycieczki lub obecnego na miejscu przedstawiciela Organizatora.

  1. Aby dokonać identyfikacji dziecka i jego/jej relacji w stosunku do osoby, z którą przebywa na imprezie turystycznej, należy:
  2. Zapytać o tożsamość dziecka oraz o relację dziecka w stosunku do osoby, z którą przebywa na imprezie turystycznej. W tym celu można poprosić o dokument tożsamości dziecka lub inny dokument potwierdzający, że osoba dorosła ma prawo do sprawowania opieki nad dzieckiem. W przypadku braku dokumentu tożsamości można poprosić o podanie danych dziecka (imię, nazwisko, adres).
  3. W przypadku braku dokumentów wskazujących na pokrewieństwo dziecka i osoby dorosłej należy zapytać o tę relację osobę dorosłą oraz dziecko.
  4. Jeżeli osoba dorosła nie jest rodzicem lub opiekunem prawnym dziecka, należy zapytać, czy posiada dokument świadczący o zgodzie rodziców na wspólny wyjazd osoby dorosłej z dzieckiem.
  5. Jeżeli osoba dorosła nie posiada dokumentu zgody rodziców, należy poprosić o numer telefonu wyżej wymienionych, aby zadzwonić i potwierdzić przebywanie dziecka w obiekcie z obcą osobą dorosłą za wiedzą i zgodą rodziców/opiekunów prawnych.

 

  1. W przypadku oporu ze strony osoby dorosłej co do okazania dokumentu dziecka i/lub wskazania relacji należy wyjaśnić, że procedura służy zapewnieniu dzieciom korzystającym z imprezy turystycznej bezpieczeństwa.
  2. W przypadku gdy rozmowa nie rozwieje wątpliwości dotyczących podejrzenia wobec dorosłego i jego intencji skrzywdzenia dziecka, należy dyskretnie powiadomić osobę wyznaczoną z ramienia Organizatora.
  3. Osoba wyznaczona do przyjmowania zgłoszeń z ramienia Organizatora, która została powiadomiona o sytuacji, podejmuje decyzję o zawiadomieniu policji lub w razie wątpliwości przejmuje rozmowę z podejrzaną osobą dorosłą w celu uzyskania dalszych wyjaśnień.
  4. W przypadku gdy rozmowa potwierdzi przekonanie o próbie lub popełnieniu przestępstwa na szkodę dziecka, osoba nadzorująca zgłoszenia zawiadamia o tym fakcie policję.

 

Procedura w przypadku okoliczności wskazujących na skrzywdzenie dziecka.

  1. Mając uzasadnione podejrzenie, że dziecko przebywające na imprezie turystycznej jest krzywdzone, należy niezwłocznie zawiadomić policję, dzwoniąc pod numer 112 i opisując okoliczności zdarzenia. W zależności od dynamiki sytuacji i okoliczności, telefon wykonuje osoba, która jest bezpośrednim świadkiem zdarzenia (pracownik/przełożony). Jeśli zawiadamiającym jest pracownik, jednocześnie o zdarzeniu informuje swojego przełożonego.
  2. Uzasadnione podejrzenie krzywdzenia dziecka występuje wtedy, gdy:
  3. dziecko ujawniło pracownikowi fakt krzywdzenia,
  4. pracownik zaobserwował krzywdzenie,
  5. dziecko ma na sobie ślady krzywdzenia (np. zadrapania, zasinienia), a zapytane odpowiada niespójnie i/lub chaotycznie lub/i popada w zakłopotanie bądź występują inne okoliczności mogące wskazywać na krzywdzenie.
  6. W tej sytuacji należy uniemożliwić dziecku oraz osobie podejrzewanej o krzywdzenie dziecka oddalenie się.
  7. W każdym przypadku należy zadbać o bezpieczeństwo dziecka. Dziecko powinno przebywać pod opieką pracownika do czasu przyjazdu policji.
  8. Po interwencji należy opisać zdarzenie w dzienniku zdarzeń lub innym dokumencie przeznaczonym do tego celu.