Muzeum Toruńskiego Piernika, godziny otwarcia, cennik, warsztaty.

Muzeum Toruńskiego Piernika

Pierwsza Fabryka Toruńskich Pierników Gustawa Weesego

Budynek jest typowym przykładem XIX-wiecznej architektury industrialnej. Ze względu na postęp technologiczny i ogromne zapotrzebowanie na toruńskie pierniki, główną produkcję przeniesiono do nowej, większej fabryki zlokalizowanej na Przedmieściu Mokre. Na ulicy Strumykowej wciąż wytwarzano słynne toruńskie katarzynki. W latach 20 XX w. obiekt przejęło miasto i w 1927 r. utworzona została szkoła dla dziewcząt. Ogromne zmiany wprowadzono w 2011 r., wtedy zaczęto adaptować dawną fabrykę i szkołę na cele muzealne. Od 2015 r. budynek jest Muzeum Toruńskiego Piernika, gdzie oprócz wystaw z wyjątkowymi eksponatami dotyczącymi rozwoju piernikarstwa w Toruniu, możecie Państwo wziąć udział w warsztatach wypieku pierników.

Historię fabryki toruńskich pierników należy zacząć od Johanna Weesego, który po ożenku z Dorotą Schreiber, wdową po piernikarzu Johannie Samuelu Schreiberze, przejął schedę małżonki. Wtedy był to jeszcze warsztat piernikarski, ale wnuk Johanna, Gustaw Weese przekształcił go w fabrykę. Chcąc powiększyć przestrzeń produkcyjną zakupił dodatkowe działki. Warto zaznaczyć, że Gustaw był człowiekiem bardzo dobrze wykształconym i zanim przejął interes zdobywał doświadczenie m.in. w Niemczech, Szwajcarii, Austrii oraz Francji. Angażował się również w działalność charytatywną ofiarowując datki na rzecz sierocińca. Fabryka, w której znajduje się dzisiejsze Muzeum Toruńskiego Piernika, jest efektem pracy Gustawa Weesego jr. Poczynił on duże inwestycje modernizacyjne stosując maszyny parowe i oświetlenie elektryczne. Koniec XIX stulecia był dla firmy momentem intensywnego wzrostu ilości wytwarzanych pierników. Pudełka z toruńskim specjałem wysyłano na wszystkie strony świata m.in. do: Chin, Japonii, Afryki, Paryża Berlina, Londynu, czy na Hawaje. W okresach wzmożonego zapotrzebowania zakład Weesego wytwarzał ilości rzędu 1000 ton pierników. Na początku XX w. powstał nowy budynek fabryczny, na ulicy Żółkiewskiego 34 (Mokre), gdzie wypiekano: piernik gruby z migdałami, herbatniki, piernik marcepanowy oraz kostki toruńskie. Słynne katarzynki do 1917 r. wytwarzano w budynku na toruńskiej starówce. Okres 20 lecia międzywojennego był okresem ciągłej prosperity zakładu. Błogi spokój i sielankę zaburzyła zawierucha wojenna i krótko przed wrześniem 1939 r. Gustaw Weese sprzedał fabrykę Związkowi Spółdzielni Spożywców RP Społem. Jednak w czasie okupacji hitlerowskiej z powrotem nią kierował. Kiedy działania wojenne miały się ku końcowi powrócił do Niemiec.

Po 1945 r. fabryka była zniszczona i bez wyposażenia, na szczęście tradycja i wiedza o wypieku pierników przerwała. Dzięki pracy i wytrwałości ludzi, którzy związani byli z firmą jeszcze przed wojną udało się stworzyć wszystko na nowo. Rok 1982 był przełomowym, ponieważ zakład otrzymał prawo do samodzielności, co skutkowało szybkim rozwojem. W 1991 r. fabryka została przekształcona w spółkę akcyjną pracowników jako Fabryka Cukiernicza Kopernik S.A. Obecnie toruńskie pierniki możecie Państwo kupić prawie w każdym sklepie w całej Polsce. Wyroby są też wysyłane do krajów Europejskich, USA, Kanady, czy Japonii. Dlatego kiedy będziecie w Toruniu polecamy produkty, które są z oferty limitowanej i niedostępnej regularnej sprzedaży.

Muzeum Toruńskiego Piernika – godziny otwarcia:

CZERWIEC 09:50 – 18:00 (czynne codziennie )
1.05 – 30.09 09:50 – 18:00 (czynne codziennie oprócz poniedziałku)
1. 10 – 30.04 09:50 – 16:00 (czynne codziennie oprócz poniedziałku)